Қойшыбек МҮБАРАК: АЙДЫҢ СОҢҒЫ СӘРСЕНБІСІ
– Жібер мені! Жібер! Ол өзінің ащы даусынан шошып оянып кетті. Түннң қай уағы екенін аңғара алмады. Жап-жарық күміс айнадай жарқыраған аппақ айдың ақшлан саулесі машинаның алдыңғы терезесінен тура бетіне…
– Жібер мені! Жібер! Ол өзінің ащы даусынан шошып оянып кетті. Түннң қай уағы екенін аңғара алмады. Жап-жарық күміс айнадай жарқыраған аппақ айдың ақшлан саулесі машинаның алдыңғы терезесінен тура бетіне…
Ескексіз қайық Зәрям екеуміз теңіз портына түс ауа жеттік. Ас ішіп ауқаттанып алған соң, қолтықтаса портты жағалап келеміз. Шет шегі жоқ байтақ даланы алып жатқан судың арғы шеті көрінбейді. Бірін…
Пәтер – Сені бастық шақырып жатыр! – дегенді естіп, жүрегім дір ете түсті. Осы мекемеде аттай он алты жыл жұмыс істедім. Қанша бастық келіп, каншасы кеткені есімде жоқ. Солардың біреуі…
ТҰМАР Түн ортасы. Қатты ұйықтап жатқан жігітті сырттағы шуыл оятып жіберді. Жастықтан басын көтерген ол сырттағы дыбысқа құлағын тосты. – Әпке, ол менікі таласпа! – Жоқ, сен әлі кішкентайсың, менікі…
ҚАШҚЫН – Сол аяғыңды берсең ат басындай алтын берем. – деп сол жақ аяғынан бір құбыжық бас салғанда өзінің айқайынан шошып оянып кетті. Сол аяғы өз еркінен тыс тепкіленіп жатыр…
АУШЫ – Кім білсін, дегенмен үлкендердің айтуынша бұл араға жарты ғасырдан бері ешкім ат ізін салмаған көрінеді. – Рас та шығар, тусып тұр екен ғой. Осыншама тамаша жерді неге ел…
Аманат Ол шешесі қайтыс болғалы зират басына үшінші күн қатарынан келіп тұр. Басқа басар жер, барар тауы қалмаған іспетті. Бұл өмірде оған шешесінен өзге еш жақын жаны жоқ-тұғын. Таң бозынан…
Қол жаулық Айдың суық сәулесі. Аспаннан ба әлде қайдан құлдилап құлап келем. Қорқыныштан шыңғыра шыңғыра дауысым бітіп қалған. Құлақ түбімнен суылдаған күшті желдің екпінді үні. Әні-міні жерге жетіп күл паршам…
САЙТАН ҚЫЗ Жолын қайта-қайта кескестеп қоймаған басын қара бүркеншікпен ораған әйелге атты жігіт қамшысын білеп қатты-қатты зекіп жіберді. – Жоғал! Әрмен… албастыдай кісінің жолын кеспей… – Жоқ, мен албасты емеспін……
Мәйітхана – Ананы қараңдар!.. Басы жоқ қыз кетіп барады… – Аппақ көйлегін қан жауып кетіпті. Осыны естіген елдің барлығы көшенің арғы бетіне жалт қарасты. Менде қарадым. Қолқа-тамырынан қан атқақтап кетіп…