Жұм. Қар 22nd, 2024

Қойшыбек МҮБАРАК: АЙДЫҢ СОҢҒЫ СӘРСЕНБІСІ

– Жібер мені! Жібер!.. Ол өзінің ащы дауысынан шошып оянып кетті. Түннің қай уағы екенін аңғара алмады. Жап-жарық күміс айнадай жарқыраған аппақ айдың ақшулаң сәулесі машинаның алдыңғы терезенінен тура бетіне…

Қойшыбек МҮБАРАК: КӨНЕ ҚҰДА

Биыл ауылдың қырманын күзету кезегі біздің үйге келген. Әкемнің мың ойланып, сан толғануымен өткен жылы үйленген ағам екеуміз күзететін болдық. Қырман алыс емес, ауыл сыртында ғана. Бір шеті ауылға тиіп…

Қойшыбек МҮБАРАК: АЙ ТОЛҒАН ТҮНДЕГІ АҚ ҚЫЗ

Ай толған түндегі ақ қыз Соңғы жұмысқа ауысып келуім, жай қызмет емес. Атағын ат әзер көтерердей бөлім меңгерушісі болуым өмірімді күрт өзгертіп жіберді. Қырыққа таяп қалған қырқылжың бойдаққа ылғи өрімдей…

Қойшыбек МҮБАРАК: АЛДАШЫ

– Аға… Бірдеме деші… не болды сізге?.. Аға! Ағатайым… Қорқып барам… Шырқырай өзімді жұлқылап жатқан қыздың дауысын ап-анық естігеніммен, ешбір жауап қата алар емеспін… Аппақ көйлегінің көлбіреген жеңінен тас қылып…

Қойшыбек МҮБАРАК: АЙ ТҰТЫЛҒАН ТҮН

Неге екенін қайдам, сол жұмысқа зауқым соқпады. Қалжырау ма, әлде басқа ма, таң атқаннан бастап ісім кері кеткен-тін. Әуелі орнымнан тұрып төсектен түсе бере қарала мысықты басып кетіп, балтырымды тырнатып…

Қойшыбек МҮБАРАК: САЙҒАҚ

Кірпіктерім бір-біріне матасып қалғандай. Көзімді аша алар емеспін. Орнымнан қозғалайын деп едім, еш жерімде жан жоқ секілді. Жаным кірпігіме ілініп қана тұрғандай. Қол-аяғымды, тіпті тұтас денемді сезіне алмадым. Тынысым бітеліп…

Қойшыбек МҮБАРАК, мистик жазушы: «Біздің ауылды мистика кезіп жүретін» 

– Тәуелсіздіктің 25 жылы көз алдыңызда. Атажұртқа келу сізге алғаш қандай сезім сыйлады (жазушы ретінде)? – Атажұртқа, тәуелсіз Қазақстанға оралу шет елдегі кез келген қазақтың басты арманы. Анығында мен кешегі…